Las dębowy jest symbolem tradycyjnego, pięknego krajobrazu polskiej ziemi. Powszechnie kojarzy się z nim suszenie i aromat zielonych liści. Możemy znaleźć je prawie w całej Polsce, od Gór Świętoczeskich po Bieszczady.
Las dębowy w naszym kraju to unikalna mieszanka lasów iglasto-liściastych, ale długoletnia obecność człowieka ma istotny wpływ na strukturę tych lasów. Dziś w leśnictwie ważnymi elementami tego lasu są drzewa iglaste i liściaste, ale liczne modyfikacje spowodowane przez człowieka nadal oznaczają, że las jest podstawowym domem dla setek gatunków roślin i zwierząt.
Istnieje kilka rodzajów i odmian jodły, która jest najpopularniejsza w leśnictwie. Sosna czarna jest następna i może być spotykana we wszystkich typach lasów. W lesie pojawia się również dąb, wiąz lub brzoza, chociaż jej stan liczby jest stale obniżany.
Populacje dzikich zwierząt osiadłych w lesie są skupiskami populacji międzygatunkowych, w którym zarówno duże okazy, jak i małe łowiska mają swoje miejsce. Obecnie lasy te służą również ludziom do postawienia pierwszych stanowisk do obserwacji przyrody. Zostały one również uznane jako Centrum Biodiverstystyczne i objęte ochroną prawno-ekologiczną.
Las dębowy to unikalny skarb, który już od wieków odgrywa ważną rolę dla europejskiego ekosystemu. To miejsce zawiera bogactwo unikalnych gatunków roślin, zwierząt i grzybów. Może pomóc w zapewnieniu równowagi biologicznej różnych ekosystemów i mają wielkie znaczenie dla otaczającej nas natury.
Lasy dębowe charakteryzują się mieszaniną pałeczek liściastych i iglastych drzew. Przede wszystkim jednak słynne są z olbrzymich drzew dębu – starych, potężnych i wzniosłych, podobnych do stożkowych stuletni. Bochniki, łodygi, kora i liście tych drzew służą jako naturalna ochrona dla mikrokosmosu żywych istot, które świadomie lub nie uczestniczą we wzajemnie powiązanym cyklu życia.
W lasach dębowych można spotkać szeroką gamę ptaków, owadów, ssaków i płazów zamieszkujących gwałtowne ekosystemy. Drzewa dębu to także warunki odpowiednie do hodowli korzeni trujących, grzybów leczniczych, glonów i innych roślin. Nawet ludzie czerpią korzyści ze swojej obecności w tych lasach – niektórzy oferując ochronnictwo lub łowiectwo na czerwono.
Mimo tego, lasy dębowe szanowane i chronione od dawna, mogły nadal narażone na niszczące działanie czynników antropogenicznych takich jak klimat i zanieczyszczenia chemiczne. Dlatego ważne jest regularne monitorowanie procesu starzenia się drzew oraz powstrzymanie takich działań jak wyrzeźbiania lasu czy bezzasadne usuwanie gatunków. Radość z odwiedzin tych pięknych miejsc jest zabytkowa i powinna być przekazana następnym pokoleniom poprzez ochronny plan lasów dendrorytycznych.
Las dębowy to jeden z najbardziej jeżywych i pięknych lasów w Polsce. Położony jest w samym sercu Beskidu Sądeckiego, w województwie Małopolskim.
Las dębowy obejmuje obszar około 1.300 hektarów i jest siedliskiem wielu gatunków żywych roślin, lasu i zwierząt. To jedno z nielicznych miejsc, w którym można napotkać liczne gatunki dzikich zwierząt. Las pełen jest śpiewających ptaków, krzykliwych gadów, pląsających łasic, grasujących dzikich kotów oraz przemierzających go w poszukiwaniu pożywienia danieli i sarn.
Las Dębowy oferuje turystom możliwość podziwiania piękna natury i przeżycia niezapomnianej przygody terenowej. Przyciąga ich także cud owne widoki na panoramę Beskidu Sądeckiego i okolic Dobra oraz Kiczera Wielkiego. Także pomniki przyrody w lesie dostarczają wielu niezapomnianych wrażeń.
Ponadto na terenie lasu siedzi Park Krajobrazowy Beskidu Sądeckieg „Beskid”. Ta malownicza czesc Beskidu proponuje również różne szlaki spacerowe i rowerowe, od krótszych do bardzo strologych tras turystycznych.